Απόφαση της πανελλαδικής συνδιάσκεψης του ΕΕΚ 28/12/14

 Λόγω τεχνικών εργασιών στο κεντρικό site του ΕΕΚ (www.eek.gr), η απόφαση της συνδιάσκεψης ανεβαίνει απευθείας στα τοπικά μας μπλογκ.

Για μια επαναστατική παρέμβαση στις εκλογές

Απόφαση του ΕΕΚ στην Έκτακτη Συνδιάσκεψη

[Την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014, έγινε Έκτακτη Συνδιάσκεψη του ΕΕΚ ενόψει  των επικείμενων πρόωρων εκλογών. Μετά από πλατιά συζήτηση η πρόταση της Κεντρικής Επιτροπής για αυτόνομη κάθοδο του τροτσκιστικού κόμματος, παρ' όλους τους ασφυκτικούς  περιορισμούς του χρόνου και τους δυσβάστακτους οικονομικούς όρους, ψηφίστηκε με μεγάλη πλειοψηφία.

Η πρόταση εκλογικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, λόγω των διαφορών που ήδη είχαν εκφραστεί  και δημόσια και στη συνάντηση των αντιπροσωπειών και προπαντός λόγω της μονομερούς δημιουργίας τετελεσμένων με τη συμφωνία εκλογικής συμμαχίας μεταξύ ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Πρωτοβουλίας για μια Αριστερή Μετωπική Συμπόρευση, απερρίφθη ομόφωνα.]

1. Η οικονομική χρεoκοπία της χώρας και η κοινωνική διάλυση έχουν αναχθεί σε οξύτατη κρίση πολιτικής εξουσίας. Η καταρρέουσα μνημονιακή κυβέρνηση δεν μπορεί πια να κυβερνήσει και μια διάδοχη κυβέρνηση “με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ” δεν είναι βιώσιμη εναλλακτική λύση ούτε για την άρχουσα τάξη ούτε για τις ίδιες τις λαϊκές μάζες που πιθανόν να την αναδείξουν στις κάλπες.

Η φυγή προς τα εμπρός του Σαμαρά με την απόπειρα τερματισμού του μνημονίου και την κακοστημένη φάρσα του success story κατέληξε σε ιλαροτραγωδία. Η τρόικα, και προπαντός το ίδιο το ΔΝΤ κι ο Σόιμπλε τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια της μνημονιακής κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου απαιτώντας νέα λαοκτόνα μέτρα, επισπεύδοντας έτσι την προεδρική εκλογή και πιθανές πρόωρες κοινοβουλευτικές εκλογές. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το τελεσίγραφο είχε σαν τελικό αποδέκτη όχι τον δεξιό πρωθυπουργό που φεύγει αλλά τον αριστερό που έρχεται. Ο κυνικός εκβιασμός της ΕΕ είναι σαφής: ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποταχθεί διαψεύδοντας τις λαϊκές προσδοκίες είτε θα συντριβεί από τις “αγορές” για να δοθεί το μήνυμα και στην Ισπανία του Ποδέμος και την Ιρλανδία του Σιν Φαίην.

Από την μεριά της ΕΕ, δεν υπάρχουν περιθώρια συμβιβασμού καθώς βυθίζεται στην ύφεση, την υπερχρέωση, τον αποπληθωρισμό κι η συστημική καπιταλιστική κρίση από την περιφέρεια, τώρα απειλεί τον σκληρό πυρήνα της, την Ιταλία, τη Γαλλία και την ίδια την Γερμανία. Από την άλλη, η μεν δεξιά πολιτική της υποταγής στην τρόικα και το κεφάλαιο ξεπερνάει πια κάθε όριο της λαϊκής αντοχής, η δε πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για μείωση της λιτότητας μέσα από διαπραγμάτευση και συμβιβασμό με την ΕΕ, το ΔΝΤ, το διεθνές και ελληνικό κεφάλαιο, ξεπερνάει τα όριά τους που θέτει η ίδια η επιδεινούμενη κρίση του καπιταλισμού.

Η αντίδραση ετοιμάζεται για την αναμέτρηση, ενισχύοντας τις θέσεις της σε κράτος, παρακράτος, κατασταλτικούς, δικαστικούς, ιδεολογικούς μηχανισμούς και φασιστικές συμμορίες για να μετατρέψει μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σε “αριστερή παρένθεση” πριν την ακροδεξιά ρεβάνς και την αντεπανάσταση.

Οι επερχόμενες εκλογές είναι αναμφισβήτητα ένα κρίσιμο επεισόδιο στη νέα φάση της ταξικής πάλης. Πάντως, όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα, το σίγουρο είναι ότι δεν θα λύσει αλλά θα οξύνει παραπέρα την κρίση πολιτικής εξουσίας και, τελικά, την κρίση ταξικής κυριαρχίας. Η κυρίαρχη καπιταλιστική τάξη αδυνατεί να βγάλει την κοινωνία από την κρίση του συστήματός της. Μόνον η εργατική τάξη, υποστηριζόμενη από τα λαϊκά στρώματα που η κρίση καταστρέφει, μπορεί να δώσει διέξοδο από την κρίση, οργανώνοντας την έξοδο από το σύστημα, την αστική κυριαρχία και την ιμπεριαλιστική επικυριαρχία, προς τον διεθνή σοσιαλισμό στην περιοχή, στην Ευρώπη, στον κόσμο.

Καθώς στο επίκεντρο βρίσκεται η ίδια η κρίση εξουσίας, το κατεξοχήν ζήτημα της επαναστατικής στρατηγικής, η αναγκαία τακτική στην ταξική πάλη και στην εκλογική μάχη, το μεταβατικό πρόγραμμα, η στάση απέναντι σε χρέος, “λιτότητα” και ΕΕ, τα μέτωπα, οι συμμαχίες κ.λπ. απορρέουν και συνδέονται με αυτήν την θεμελιώδη εκτίμηση.

2. Η επόμενη μάχη δίνεται στο εχθρικό πεδίο του ελεγχόμενου από το κεφάλαιο, τα συστημικά κόμματα και ΜΜΕ κοινοβουλευτισμού που πνίγει την αριστερή και προπαντός την επαναστατική φωνή. Αλλά γίνεται σε συνθήκες προχωρημένης αποσύνθεσης αυτού του αστικού κοινοβουλευτισμού και λαϊκής κατακραυγής.

Η επίσπευση της προεδρικής εκλογής με την αποπνικτική δυσοσμία των σκανδάλων, των “μεταγραφών”, των εξαγορών, των εκβιασμών, του αλληλοχαφιεδισμού, επιτάχυνε τη σήψη του πολιτικού συστήματος. Ξεσκέπασε εντελώς ένα Κοινοβούλιο-ζόμπι που επικυρώνει προειλημμένες αποφάσεις. μέσα σε ένα καθεστώς “έκτακτης ανάγκης”. Στο όνομα της αστικής δημοκρατίας που πεθαίνει, οι κρατούντες, για τις ανάγκες του ταξικού πολέμου, στήνουν φυλακές τύπου Γ όχι απλά για τους κρατουμένους αλλά για την φυλάκιση κάθε αντίστασης, τον εγκλεισμό μιας ολόκληρης κοινωνίας. Οι εκλογές δεν θα ξανανιώσουν τον νεκροζώντανο κοινοβουλευτισμό, όσο κι αν φουντώνουν οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες μαζί με την προσδοκία ανάδειξης μέσα από τις κάλπες μιας “αριστερής διακυβέρνησης”.

Οι δρόμοι της ελευθερίας δεν περνούν μέσα από εκλογικές “αυτοδυναμίες” ή κοινοβουλευτικούς συνασπισμούς και συμβιβασμούς αριστερών με κεντροαριστερούς ή και δεξιούς εθνικιστές τύπου ΑΝΕΛΛ αλλά μέσα από την εργατική-λαϊκή αυτοοργάνωση και μαζική πάλη για την εργατική εξουσία, την εξουσία των “από κάτω” ενάντια στην εξουσία των “από πάνω”. Το σύστημα έφτασε στα όριά του άρα πρέπει και μπορεί να ανατραπεί.

3. Η μνημονιακή κυβέρνηση κι η Αξιωματική Αντιπολίτευση διαγκωνίζονται να πείσουν το λαό για το ποιος θα είναι, τον Φεβρουάριο του 2015, “ο πιο αξιόπιστος και αποτελεσματικός διαπραγματευτής με ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ”, τα δεξιά “οικεία πρόσωπα” στον Γιούνκερ, τον Μοσκοβισί και την Μέρκελ ή ο “πιο σκληρός”, ο “αριστερός διαπραγματευτής”. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν υπάρχει περιθώριο πραγματικής διαπραγμάτευσης. Από τη μια, τα φιρμάνια του Βερολίνου, των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον δεν είναι διαπραγματεύσιμα και από την άλλη, η ζωή μας, η ζωή του λαού έφτασε στα όριά της, αν δεν τα έχει ήδη ξεπεράσει και δεν είναι διαπραγματεύσιμη από κανένα.

Δεν διαλέγουμε διαπραγματευτή της ζωής μας! Τα μνημόνια δεν θα τα σκίσει καμιά αστική κυβέρνηση αλλά ο ίδιος ο εργαζόμενος λαός με όπλο την Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας μέχρι την κατάργησή τους και την αλληλένδετη διαγραφή του χρέους στους διεθνείς τοκογλύφους!

Όποιος κι αν εκλεγεί, η μοναδική επιλογή είναι ο ταξικός αγώνας. Αν, το πιθανότερο, ανατραπεί η ετοιμόρροπη Δεξιά, δεν πρέπει να υπάρξει ούτε μέρα ούτε ώρα ανάπαυλας, καμιά ολιγωρία, αδράνεια, αναμονή, ή “περίοδος χάριτος” στη νέα κυβέρνηση. Αμέσως πρέπει να ασκηθεί η ισχύς του λαού με κινητοποιήσεις κάθε μορφής και με αυτο-οργάνωση των δυνάμεών του σε γειτονιές, δημόσιους χώρους, τόπους δουλειάς και σπουδής.. Εάν η υπόθεση της απελευθέρωσης από τα δεινά αφεθεί ή ανατεθεί στα χέρια των “διαπραγματευτών” θα κερδίσει η ντόπια και διεθνής αντίδραση που καραδοκεί και ήδη ετοιμάζει την ρεβάνς. Η νίκη είναι ζήτημα στρατηγικό, ζήτημα οργάνωσης της πάλης για την εξουσία των ίδιων των καταπιεσμένων και κατατρεγμένων, των ανέργων κι εργαζομένων, των φτωχών και νεόφτωχων της μνημονιακής λαίλαπας.

4. Το ΕΕΚ δεν αδιαφορεί ούτε σνομπάρει πολιτικά τις πλατιές λαϊκές μάζες που προσβλέπουν σε μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ για να πάρουν έστω μιαν ανάσα από την μνημονιακή ασφυξία. Δεν κρατάμε στάση ίσων αποστάσεων ούτε ισοπεδώνουμε τις διαφορές Δεξιάς και ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάνει το σταλινικό ΚΚΕ. Αφουγκραζόμαστε την λαϊκή αγωνία και είμαστε έτοιμοι για κοινή δράση ενάντια στην τρόικα, το μνημονιακό μπλοκ, την μαυρογαλαζοπράσινη Δεξιά και τον κοινό ταξικό εχθρό.

Αναγνωρίζουμε τους όρους αλλά και τα όρια της μαζικής στροφής προς τα αριστερά που από το 2012 πήρε την μορφή στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ όχι πια σαν δύναμης αντιπολίτευσης και πίεσης στην εξουσία αλλά σαν εναλλακτικής κυβέρνησης της Αριστεράς. Μαζί με τις ελπίδες των πολλών, δεν αγνοούμε τις βλέψεις ορισμένων “πρώην” μνημονιακών, “πρώην” ΠΑΣΟΚων, της “πρώην κυβερνώσας Αριστεράς”, κεντροαριστερών και άλλων λαμογιών που ζητούν στον ΣΥΡΙΖΑ μια κολυμπήθρα για τις δημόσιες αμαρτίες τους και πρόσβαση στην κουτάλα για το μέλι της αστικής εξουσίας. Προπαντός δεν μας διαφεύγουν μηχανισμοί, “επιχειρηματικοί κύκλοι” και πολιτικά πρόσωπα που στο όνομα των “αναγκαίων συμμαχιών μιας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ” ετοιμάζουν από τώρα τα στενά περιθώρια, πάντα μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα και την ΕΕ, στα οποία θα κινηθεί αύριο μια τέτοια κυβέρνηση ταξικής συνεργασίας.

Ήδη η αποδοχή μιας τέτοιας ταξικής συνεργασίας, που μόνον ενάντια στα συμφέροντα των εργατών και του λαού μπορεί να δράσει, φαίνεται στις δηλώσεις νομιμοφροσύνης της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ για “συνέχεια του Κράτους” σε συνθήκες κρίσης της κρατικής εξουσίας του κεφαλαίου, για παραμονή στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ σε συνθήκες ασφυκτικής ιμπεριαλιστικής επικυριαρχίας και γεωπολιτικών απειλών.

Καλούμε τις δυνάμεις μέσα στην εργατική τάξη, τη νεολαία, τη διανόηση που στηρίζουν ή επενδύουν τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ να απαιτήσουν από την ηγεσία του να έρθει σε ρήξη με την αστική τάξη, το πολιτικό της προσωπικό, όλους τους καιροσκόπους και μνηστήρες της εξουσίας. Να έρθει σε ρήξη με την πολιτική αποδοχής της “συνέχειας του Κράτους” και των συμφωνιών του με τον ιμπεριαλισμό, την αντιλαϊκή πολιτική προσαρμογής στον χρεοκοπημένο καπιταλισμό, την ΕΕ, το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ.

Σε κάθε βήμα της λαϊκής βάσης προς αυτήν την κατεύθυνση θα βρεθούμε στο πλευρό της, διατηρώντας την πολιτική μας ανεξαρτησία, την κριτική μας, και προειδοποιώντας ότι οι ρεφορμιστές ηγέτες δεν είναι καθόλου διατεθειμένοι για τέτοιες αναγκαίες ρήξεις. Το δείχνουν ήδη με τις καθησυχαστικές δηλώσεις τους προς το κεφάλαιο και την ΕΕ, με τις πράξεις τους, ιδιαίτερα με το πρόγραμμά τους.

Δεν μπορεί να πάψει η λιτότητα χωρίς μονομερή διαγραφή του χρέους και χωρίς απαλλαγή από τα δεσμά και τους δεσμοφύλακες ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ. Λιτότητα, χρέος και τρόικα είναι τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας και δεν μπορείς να κόψεις το ένα αφήνοντας το άλλο στην θέση του. Το λιγότερο κι από ανεπαρκές “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” θέλει να αδειάσει λίγο τον ωκεανό των λαϊκών βασάνων με το κουταλάκι του γλυκού. Κι η υποταγή στη “συνέχεια του κράτους” ανοίγει το δρόμο σε μια τραγωδία τύπου Χιλής.

Για να υπάρξει ψωμί, δουλειά, υγεία, παιδεία, ελευθερία, χρειάζεται ανατροπή και έξοδος από το σύστημα που απειλεί να μας θάψει στα ερείπια της χρεοκοπίας του. Απαιτείται ριζική ανασυγκρότηση της οικονομίας σε νέες κοινωνικές, σοσιαλιστικές βάσεις, με τον σχεδιασμό της σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες, εθνικοποιήσεις των στρατηγικών τομέων, χωρίς αποζημίωση στους μεγαλοκαρχαρίες, κάτω από εργατικό έλεγχο κι εργατική διαχείριση.

Ένα ισχυρό Ενιαίο Μέτωπο όλων των εργατικών και λαϊκών οργανώσεων, κινήσεων, συλλογικοτήτων, όλων των εστιών αντίστασης στην κρίση που υπάρχουν ή πρέπει να δημιουργηθούν και να αναπτυχθούν παραπέρα, όλου του λαού της Αριστεράς και του αντρεπτικού κινήματος -από το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως το ΕΕΚ, τις άλλες αριστερές οργανώσεις, τους αναρχικούς και τον αντιεξουσιαστικό χώρο- για να συντριβεί η αντίδραση, η ιμπεριαλιστική επικυριαρχία, το αστυνομικό κράτος και το φασιστικό παρακράτος, η κοινωνική σκλαβιά, για να ανοίξει ο δρόμος της καθολικής ανθρώπινης χειραφέτησης που για το ΕΕΚ δεν είναι άλλη από τον πανανθρώπινο ελευθεριακό κομμουνισμό.

5. Η κρίση δεν είναι ελληνική ιδιορρυθμία αλλά παγκόσμια κι επίκεντρο της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης είναι η Ευρώπη. Διέξοδος οριστική από την κρίση δεν υπάρχει εάν μείνει στα πλαίσια μιας μόνης χώρας, με εθνική αναδίπλωση και περιχαράκωση. Ο οικονομικός εθνικισμός που προκάλεσε τραγωδίες στον μεσοπόλεμο κι έφερε τον παγκόσμιο πόλεμο ξαναφουντώνει, προπαντός στην ΕΕ, με ακροδεξιό, δεξιό ή και “αριστερό” πρόσημο, λόγω των μέτρων κοινωνικού κανιβαλισμού της ΕΕ και των κυβερνήσεών της. Αν παλιότερα αποδείχτηκε ατελέσφορος και καταστροφικός, σήμερα γίνεται μια αντιδραστική ουτοπία που εγκυμονεί ακόμα μεγαλύτερες καταστροφές. Το ΕΕΚ λέει απερίφραστα: κανένας συμβιβασμός με τον ολέθριο οικονομικό εθνικισμό έστω και με “αριστερό” πρόσημο. Η σωτηρία του λαού απαιτεί μια κοινωνική επανάσταση. Η επαναστατική πάλη μπορεί να αρχίσει στην Ελλάδα ή σε κάποια άλλη χώρα αλλά η νίκη της δεν μπορεί να ολοκληρωθεί παρά σε διεθνή κλίμακα, με τη συνένωση όλων των κοινωνικών ανατρεπτικών αγώνων για την σοσιαλιστική ενοποίηση της περιοχής μας και της Ευρώπης πάνω στα ερείπια της ιμπεριαλιστικής ΕΕ.

6. Όλες οι ανάγκες, οι ευκαιρίες και οι κίνδυνοι της ιστορικής στιγμής που ζούμε απαιτούν να σφυρηλατηθεί η πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης και να διαφυλαχθεί από νέες Βάρκιζες. Τούτο καθιστά όσο ποτέ απαραίτητη κι επείγουσα την ανεξάρτητη πολιτική παρέμβαση των επαναστατικών δυνάμεων, της επαναστατικής Αριστεράς και του ΕΕΚ στην επικείμενη κρίσιμη για τον λαό εκλογική μάχη.

Μ' αυτό το σκεπτικό οργανώσαμε στις 15 Δεκεμβρίου στη Νομική Σχολή Αθήνας ανοιχτή συγκέντρωση-συζήτηση με τίτλο “Στο δρόμο του Δεκέμβρη - η επαναστατική απάντηση στην κρίση” παρουσιάζοντας την πρόταση του ΕΕΚ και προσκαλώντας τις άλλες οργανώσεις της εκτός των τειχών Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ανταποκρίθηκε και δύο εκπρόσωποί της, από το ΝΑΡ και το ΣΕΚ, συμμετείχαν και πήραν τον λόγο. Στις 18 Δεκεμβρίου έγινε συνάντηση αντιπροσωπειών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΕΕΚ (βλ. Ανακοίνωση του ΠΓ του ΕΕΚ της 20ης Δεκεμβρίου και το Κοινό Ανακοινωθέν ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΕΕΚ της 22ης Δεκεμβρίου).

Τόσο στην ανοιχτή εκδήλωση όσο και στη συνάντηση των αντιπροσωπειών, πέρα από τη συμφωνία σε επιμέρους προγραμματικά σημεία (όπως είναι η διαγραφή χρέους, οι εθνικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση, ο εργατικός έλεγχος), το ΕΕΚ επέμεινε στην προοπτική της εργατικής εξουσίας ως την επαναστατική αντισυστημική απάντηση στην κρίση εξουσίας και σε αντιπαράθεση με την κυβερνητική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και κατηγορηματικά απέρριψε κάθε συμβιβασμό με τον “αριστερό” εθνικισμό και συνεπώς τη σύμπραξη με σχηματισμούς όπως είναι το Σχέδιο Β και η Πρωτοβουλία για μια Αριστερή Μετωπική Συμπόρευση (ΠΑΜΕΣ), η οποία έκανε και εκδηλώσεις με γνωστούς εκπρόσωπους του “αριστερού πατριωτικού ρεύματος” από την ιμπεριαλιστική Γαλλία και Ιταλία.

Δυστυχώς, η πλειοψηφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με ευθύνη του ΝΑΡ και των ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ (που συμπράττουν και στην ΠΑΜΕΣ), όχι μόνο δεν πήραν υπόψη τους τις κριτικές επισημάνσεις του ΕΕΚ αλλά και υπέγραψαν πανηγυρικά πολιτική-εκλογική συμμαχία με την ΠΑΜΕΣ. Το Σχέδιο Β, που συμμετέχει εξαρχής στην εν λόγω Συμπόρευση και την ώρα που τα “βρίσκανε” με την πλειοψηφία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν έχει κανένα πρόβλημα να προβάλει προκλητικά τον εθνικισμό του και τον δραχμοφετιχισμό του. Μέλη του Σχεδίου Β συνυπογράφουν στις 19 Δεκεμβρίου 2014 (την επομένη της συνάντησης με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ) κοινή δημόσια δήλωση “για την δημιουργία ενός δημοκρατικού πατριωτικού πόλου” με το ΕΠΑΜ του Καζάκη και την “Δραχμή”, την αόρατη δια γυμνού οφθαλμού “κίνηση” του... Κατσανέβα!!

Φυσικά, το ΕΕΚ ποτέ δεν μπορεί να συμπράξει με τέτοιον διασυρμό ακόμα και του ονόματος της επαναστατικής Αριστεράς, με πρόσχημα να κερδηθούν “τα ρεύματα που τείνουν να διαφοροποιούνται από τον ρεφορμισμό και στρέφονται προς τα αριστερά”. Δεν είναι δύσκολο να δει κανείς ότι οι “πατριώτες” της Συμπόρευσης δεν σπάζουν από τον ρεφορμισμό και βρίσκονται σίγουρα στα δεξιά του ΚΚΕ αλλά και δυνάμεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ που δεν κρύβουν την κριτική τους στάση.

Χωρίς να κατηγορηθούμε για “επέμβαση στα εσωτερικά” της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με την ευθύνη και το θάρρος μιας συντροφικής σχέσης που συγκροτήθηκε σε κοινούς αγώνες δεκαετιών, καλούμε τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και ειδικότερα του ΝΑΡ και της ν. ΚΑ, να επανεξετάσουν και να απορρίψουν την καιροσκοπική αυτή εκλογική -πολιτική συμμαχία και την καταβαράθρωση στον βάλτο του“αριστερού” εθνικισμού.

7. Μέσα στις συγκεκριμένες, εξαιρετικά πιεστικές από πλευράς χρόνου και οικονομικών απαιτήσεων συνθήκες, το ΕΕΚ πρέπει να αναλάβει στους ώμους του την πάλη για την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης και τον προλεταριακό διεθνισμό και να κατέβει ανεξάρτητο στις εκλογές. Η φωνή του ΕΕΚ πρέπει να γίνει η φωνή της κοινωνικής επανάστασης, φωνή μειοψηφική, έστω, αλλά ασυμβίβαστη κι ανυπόταχτη. Πρέπει να δείξουμε τη μόνη διέξοδο, να συζητήσουμε με τον λαό όσο πιο πλατιά μπορούμε, να τον κινητοποιήσουμε από τώρα για την επαύριο της ορατής ήττας των μνημονιακών, να στρατολογήσουμε και να οργανώσουμε δυνάμεις για την επανάσταση, να εκπαιδεύσουμε και να εκπαιδευτούμε σαν πρωτοπόροι μαχητές γαι τις ιστορικές μάχες που έρχονται. Ο τρόπος ύπαρξης, ο λόγος ύπαρξης του ΕΕΚ είναι η ασίγαστη πάλη για την διεθνή διαρκή επανάσταση κάτω από τους πιο διαφορετικούς, πολλές φορές εξαιρετικά δυσμενείς, όρους, αψηφώντας εμπόδια και αντίπαλους στον δρόμο της κοινωνικής απελευθέρωσης και του κομμουνισμού.

Ας τολμήσουμε ξανά, ας δράσουμε αποφασιστικά, ας σηκώσουμε το γάντι της ιστορικής πρόκλησης!

                                      28 Δεκεμβρίου 2014

Ανακοίνωση του ΠΓ του ΕΕΚ σχετικά με τη συνάντηση ΕΕΚ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Στις 18 Δεκεμβρίου, έγινε συνάντηση και συζήτηση μεταξύ αντιπροσωπειών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΕΕΚ, για να συζητηθεί η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για “αναβαθμισμένη κοινή δράση και πολιτική κι εκλογική συνεργασία (εν όψει της ισχυρής πιθανότητας διεξαγωγής πρόωρων εκλογών) των δυνάμεων και αγωνιστών της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντιΕΕ αριστεράς”, κατά την διατύπωση της ίδιας της πρότασης.

Το ΕΕΚ συνόψισε σύντομα την συνολική προσέγγιση του στην κατάσταση και στα καθήκοντα των επαναστατικών δυνάμεων, όπως αυτή παρουσιάστηκε στην συγκέντρωση του στις 15 Δεκεμβρίου στην Νομική με τίτλο “ Στον δρόμο του Δεκέμβρη: η επαναστατική απάντηση στην κρίση ” και στην οποία παραβρέθηκαν και τοποθετήθηκαν και οι σύντροφοι από το ΝΑΡ και το ΣΕΚ που συμμετείχαν στην αντιπροσωπεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην συζήτηση της 18ης Δεκεμβρίου.

Στη συνέχεια, από την μεριά του ΕΕΚ , αφού εντοπίστηκαν ορισμένες συγκλίσεις με σημεία στο προτεινόμενο από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρόγραμμα( διαγραφή του χρέους, εθνικοποιήσεις χωρίς αποζημίωση, εργατικός έλεγχος), ασκήθηκε συντροφική κριτική στην συνολική προγραμματική πρόταση. Το προγραμματικό πλαίσιο αρχίζει με την “αναδιανομή του πλούτου”, χρησιμοποιώντας την κλασσική αυτή ρεφορμιστική διατύπωση, για να κλιμακώσει τις διεκδικήσεις, χωρίς, όμως να υπάρξει καμιά κορύφωση: αποσιωπάται το καίριο ζήτημα της πολιτικής εξουσίας, καμιά ταξική εναλλακτική στο ζήτημα της κυβέρνησης και του κράτους, καμιά αναφορά στην αναγκαία όσο ποτέ εργατική εξουσία ΄ από την άλλη, η αναγκαία ρήξη με την ΕΕ δεν συνοδεύεται καθόλου από την εναλλακτική διεθνιστική προοπτική της σοσιαλιστικής ενοποίησης της ηπείρου πάνω στα ερείπια της ιμπεριαλιστικής Ένωσης των ληστών.

Στο δεύτερο αυτό σημείο, τονίσαμε την ριζική αντίθεση του ΕΕΚ σε κάθε τάση οικονομικού εθνικισμού με δεξιό ή και “αριστερό” πρόσημο σαν αυτόν που πρόβαλλαν οι προσκεκλημένοι στην Ελλάδα από την Αριστερή Μετωπική Συμπόρευση ομοϊδεάτες της, ο γραφειοκράτης Νικονόφ, πρώην ηγέτης της ρεφορμιστικής ATTAC και πρώην ηγετικό στέλεχος της γαλλικού ΚΚ ή και ο εκπρόσωπος του ιταλικού Campo Antimperialista που θεωρεί την ιμπεριαλιστική Ιταλία ...“προτεκτοράτο”. Οι εκκλήσεις για επιστροφή στο φράγκο, στην λιρέτα ή στην δραχμή(Σχέδιο Β κ.ά), αποκομμένες από την κοινωνική επανάσταση και τον διεθνισμό στην πράξη, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες είναι επικίνδυνα αντιδραστικές . Ήδη στις παλιότερες συζητήσεις περί “μετωπικής συμπόρευσης”, το ΕΕΚ πολύ νωρίς διαχώρισε την θέση του από το Σχέδιο Β και τις δυνάμεις που συγκρότησαν στη συνέχεια την “Αριστερή Μετωπική Συμπόρευση” κι αποχώρησε πολύ πριν καταρρεύσουν οι διαβουλεύσεις. Εμμένουμε στην θέση μας. Είναι αδιανόητο για το τροτσκιστικό ΕΕΚ να συμβιβαστεί ή να συμπράξει πολιτικά ή εκλογικά με “αριστερές|” εθνικιστικές τάσεις, ή με ένα “αριστερό” ΕΠΑΜ χωρίς ΕΠΑΜ.

Στην συνάντηση , δεχτήκαμε να εκθέσουμε τις διαφορές μας αυτές και σε μια γραπτή ανταλλαγή απόψεων. Αν τις τονίζουμε εδώ, είναι γιατί, δυστυχώς, ορισμένοι από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μάλιστα γνωστά ηγετικά στελέχη της άρχισαν, με τρόπο απαράδεκτο, να διαδίδουν στο διαδίκτυο ότι υπήρξε “σχεδόν συμφωνία” του ΕΕΚ κι ότι απέμενε μια παραπέρα συζήτηση και η Συνδιάσκεψη του ΕΕΚ της 28ης Δεκεμβρίου για να κλείσει το θέμα. Το ΕΕΚ δεν έχει καμιά σχέση με τις χρεοκοπημένες γραφειοκρατικές πρακτικές συμφωνιών σε κλειστές συζητήσεις “κορυφών” που τα μέλη επικυρώνουν κατόπιν εορτής. Δεν είναι δική μας υπόθεση τα εσωτερικά της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι συσχετισμοί δυνάμεων των συνιστωσών της. Τέτοιες, όμως, μικρομέγαλες πρακτικές το μόνο που πετυχαίνουν είναι να επιδεινώνουν το έλλειμμα αξιοπιστίας και να διευρύνουν τα χάσματα μέσα στην επαναστατική Αριστερά σε μια κρίσιμη ιστορική συγκυρία.

Η εμπεριστατωμένη απάντησή μας στα διακυβευόμενα θα δοθεί συλλογικά από την Έκτακτη Συνδιάσκεψη του ΕΕΚ.

Το Πολιτικό Γραφείο του ΕΕΚ

20/12/2014

http://www.eek.gr/index.php/announcements/3081-anakoinosi-tou-eek-gia-ti-synantisi-eek-antarsya

Καταγγελία για την απόπειρα στοχοποίησης και συκοφάντησης απο την σκουπιδοφυλλάδα "Espresso"

Η Κομματική Οργάνωση Πετραλώνων του ΕΕΚ, καταγγέλλει τη ρυπαρή φυλλάδα “Espresso”, για την απόπειρα στοχοποίησης και συκοφάντησης της κινηματικής δραστηριότητας στην γειτονιά των Πετραλώνων γενικά, και του ΕΕΚ ειδικότερα.

Σε ένα λιβελογράφημα της 8/12/2014, που σε ορολογία κι αισθητική ανταγωνίζεται τον «Στόχο» και την «Χρυσή Αυγή», στοχοποιεί την κατάληψη του Πολιτιστικού Κέντρου «Μελίνα Μερκούρη», στη γέφυρα του Πουλόπουλου, η οποία πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του τεράστιου κύματος αλληλεγγύης στον Νίκο Ρωμανό, απεργού πείνας για 31 ημέρες.

Χαρακτηρίζεται ως «στρατηγείο αναρχικών που καίνε την Αθήνα», για καταληψίες που «έβαζαν και έβγαζαν προμήθειες» και άλλα πολλά το ίδιο και περισσότερο φαιδρά.

Για να ολοκληρωθεί το «αριστούργημα», ο συντάκτης προχωρά σε μια επίδειξη ασχετοσύνης, κατατάσσοντας το ΕΕΚ στον αναρχικό χώρο: “Ως γνωστόν, στα Πετράλωνα υπάρχουν οι σημαντικότερες εστίες αναρχικών, κάτι που απροκάλυπτα αναφέρεται στο indymedia: «Η οργάνωση του ΕΕΚ Πετραλώνων στηρίζει με κάθε δύναμή της όλες τις συλλογικές και τις μαχητικές πρωτοβουλίες συμπαράστασης στον αγώνα του Νίκου Ρωμανού.”

Aφενός, πρέπει να τονιστεί πως αυτό που πραγματικά ενόχλησε τον συντάκτη, είναι το τεράστιο πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης στο Νίκο Ρωμανό -μέρος του οποίου αποτελεί και η κατάληψη «Μελίνα»- που οδήγησε τελικά στην αναδίπλωση της κυβέρνησης και στη νίκη του συντρόφου.

Αφετέρου, σαν ΕΕΚ Πετραλώνων, ας τον πληροφορήσουμε πως, αν και όχι αναρχικοί αλλά Τροτσκιστές, είναι τιμή μας που πήραμε μέρος στο κίνημα υπέρ του Νίκου Ρωμανού. Βρεθήκαμε και στηρίξαμε την κατάληψη «Μελίνα» και άλλες τοπικές  πρωτοβουλίες, δίπλα-δίπλα με συντρόφους αναρχικούς, παλεύοντας για τους ίδιους σκοπούς. Το κυνήγι μαγισσών που θέλει να επιβάλλει η Ασφάλεια και τα τσιράκια της, δεν μας αγγίζει.

Αλλά η φυλλάδα Espresso δεν είναι απλά «ένοχη» για κιτρινισμό, κουτσομπολιό και κακή ποιότητα. Το ποιόν της είναι γνωστό, όπως και οι βρώμικες διασυνδέσεις της. Δεν ξεχνάμε την συκοφαντία κατά του μακαρίτη σ. Παναγιώτη Βήχου. Η Espresso, τότε, με συκοφαντικά πρωτοσέλιδα κατά του συντρόφου, προετοίμασε την έφοδο στο σπίτι του από την δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος. Ακριβώς την ίδια περίοδο, «όλως τυχαίως», ο σύντροφος ήταν στα δικαστήρια με την αστυνομία, γιατί μέσα από τις στήλες της Νέας Προοπτικής, εφημερίδας του ΕΕΚ, είχε αποκαλύψει κύκλωμα σωματεμπορίας στη Σαντορίνη, με την εμπλοκή του τοπικού αστυνομικού διευθυντή.

Ο σύντροφος τότε δικαιώθηκε πανηγυρικά αν και μετά από μεγάλη ταλαιπωρία. Η Espresso, όμως, φαίνεται πως δεν άλλαξε ούτε πρακτικές, ούτε και διασυνδέσεις…

Ας τους πληροφορήσουμε, λοιπόν, και τους ανώνυμους συντάκτες, και τους εντολοδότες τους στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, πως δεν μας φοβίζουν. Οι πρόσφατοι αγώνες δείχνουν πως «στον δρόμο του Δεκέμβρη βαδίζουμε ξανά», και το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα, θα το βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους.

10.12.2014
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
Κ.Ο. ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ

 

Τοπική πορεία αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό, σήμερα 10/12/14.

Η περιοχή των Πετραλώνων θα συγκεντρωθεί στις 6μμ στον σταθμό ΗΣΑΠ. [https://athens.indymedia.org/event/54591/]

Την ίδια ώρα θα συγκεντρωθεί το Θησείο κι οι γύρω περιοχές στη Μελίνα, το κατειλλημένο πολιτιστικό κέντρο του δήμου.
[https://athens.indymedia.org/event/54588/]

Οι γειτονιές θα πραγματοποίησουν από κοινού πορεία.

Όλοι στους δρόμους!

Την Τετάρτη 10/12 στις 18:00 καλούμε σε συγκέντρωση στο σταθμό των Κάτω Πετραλώνων για την πραγματοποίηση πορείας στους δρόμους της γειτονιάς ως μια μικρή κίνηση αλληλεγγύης στον αγώνα που δίνει ο Νίκος Ρωμανός.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΝΙΚΗ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ

ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ - ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ Ν. ΡΩΜΑΝΟ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Δ. ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ Α.-Δ. ΜΠΟΥΡΖΟΥΚΟ

πρωτοβουλία κατοίκων

ΘΗΣΕΙΟ: Κατάληψη του πολιτιστικού κέντρου "Μελίνα" σε αλληλεγγύη με τον αγώνα του Νίκου Ρωμανού. Μεταμεσονύκτια πορεία στην περιοχή.

Σε κατάληψη του πολιτιστικού κέντρου "Μελίνα" προχώρησαν το μεσημέρι του Σαββατου 6 Δεκέμβρη, ημέρα της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αναρχικοί/ες σε αλληλεγγύη με τον αγώνα του Νίκου Ρωμανού. Όπως αναφέρεται "Η κατάληψη συνεχίζεται κανονικά και θα παραμείνει ανοιχτή ως κέντρο αγώνα, τοσο για να υποδεχτεί κόσμο μετά το πέρας της σημερινής πορείας, όσο και για την προετοιμασία της συμμετοχής μας στην αυριανή συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 18:00."[https://athens.indymedia.org/post/1536105/]

Η οργάνωση του ΕΕΚ Πετραλώνων στηρίζει με κάθε της δύναμη, όλες τις συλλογικές και μαχητικές πρωτοβουλίες συμπαράστασης στον αγώνα του Νίκου Ρωμανού. Στεκόμαστε στο πλευρό του απεργού πείνας και υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στη μόρφωση, μα πάνω απ'όλα το δικαίωμα στην εξέγερση, ενός λαού που η ζωή του καταστρέφεται από το κράτος και τις κυβερνήσεις των αφεντικών.

Στις 12μιση μετά τα μεσάνυκτα πραγματοποιήθηκε πορεία αρκετών αγωνιστών με παλμό και πάθος. Η πορεία βγήκε στην οδό Πειραιώς και κινήθηκε στις περιοχές του Κεραμεικού-Μεταξουργείου-Γκαζίου και επέστρεψε προς Πετράλωνα-Θησείο. 







Κυριάρχησαν τα συνθήματα:

-Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΑΣ ΒΡΩΜΑΕΙ ΦΑΣΙΣΜΟ / ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ
-Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ / ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ
-ΑΡΧΙΣΕ Η ΝΥΧΤΑ ΒΕΝΖΙΝΗ ΝΑ ΜΥΡΙΖΕΙ / ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΑΓΓΙΖΕΙ

-ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΕ / ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΤΕ

Σήμερα Κυριακή στις 14:00 καλείται ανοιχτή συνέλευση στο κατειλλημένο δημοτικό πολιτιστικό κέντρο.

Διαβάστε το κείμενο που έχει εκδώσει αρχικά η κατάληψη: https://athens.indymedia.org/post/1536054/

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2008 - ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2014: Μπροστά σε μια νέα εξέγερση.

ΑΘΗΝΑ | Αλλαγή |
Η αυριανή συγκέντρωση στην Αθήνα θα πραγματοποιηθεί στη 1(ΜΙΑ) το μεσημέρι στα Προπύλαια.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΙ
 

[...]Η νέα γενιά η οποία δεν έχει κανένα μέλλον πέρα από τη μαζική ανεργία και την ελαστική εργασία είναι στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής γιατί δεν υπάρχουν “ειρηνικά” μέσα για να την ελέγξουν.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 παραμένει η εμβληματική “πρώτη πολιτική έκρηξη της τρέχουσας παγκόσμιας κρίσης”, αλλά η νεολαία διπλά σε όλες τις γενιές των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων τάξεων έχει συσσωρεύσει σημαντικές εμπειρίες επαναστατικής πάλης τα τελευταία έξι χρόνια. Η εξέγερση στο Φέργκιουνσον που έχει αγκαλιάσει τις ΗΠΑ -το κέντρο του παγκόσμιου καπιταλισμού- στέκεται δίπλα στην εξέγερση στο Μεξικό ενάντια στη δολοφονία των 43 φοιτητών από παρακρατικούς και την αστυνομία και την κατάληψη του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ. Η νεολαία αντιμέτωπη με τις συνέπειες ενός παρατεταμένου και άλυτου παγκόσμιου κραχ βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης και αντλεί τα μαθήματα από μια πραγματική ταξική αναμέτρηση στην πάλη της για δουλειά, ελευθερία, μόρφωση, αξιοπρέπεια.
Οι μνήμες από τους αγώνες των μαύρων πανθήρων, το κίνημα ενάντια στον πόλεμο Βιετνάμ στις ΗΠΑ ή το φοιτητικό κίνημα στο Μεξικό, συναντούν από τη μακρινή δεκαετία του '60 ένα νέο αναπτυσσόμενο παγκόσμιο επαναστατικό κύμα, τις επαναστάσεις που συγκλόνισαν τον αραβικό κόσμο, το ηρωικό Κομπάνι και τον επαναστατικό αγώνα στην Ουκρανία ενάντια στο φασισμό και τον ιμπεριαλισμό.
Δεν έχουμε μπροστά μας απλώς “της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία”. Όλοι οι πυλώνες της οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας για να ξεπεραστεί η επαναστατική κρίση της δεκαετίας του '60 και του '70, δηλαδή ό,τι ονομάστηκε “νεοφιλελευθερισμός”, δεν έχουν απλώς καταρρεύσει, αλλά έχουν μετατραπεί σε παράγοντες διαρκούς αποσταθεροποίησης.
Δεν βρισκόμαστε μπροστά ούτε σε μια νέα εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Αν ο λαός με επικεφαλής τη νέα γενιά εξέγερθηκεε το 2008 ενάντια στην προοπτική μιας ζωής χωρίς μέλλον, η ζωή χωρίς μέλλον είναι παρούσα σήμερα. Οι 700.000 νέοι άνεργοι, η επέκταση της ελαστικής απασχόλησης επίσημα στο 1/3 των εργαζομένων, η εκτόξευση της ανεργίας της νεολαίας στο 65% δεν είναι τάσεις, είναι το υπαρκτό πλαίσιο της κοινωνικής ασφυξίας η οποία πλήττει πρώτα από όλους -φυσικά- τη νέα γενιά.[...]

Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση για την 6η Δεκέμβρη: http://www.eek.gr/index.php/politics/3049-dekemvris-2008-dekemvris-2014

ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ “ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ”... … ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟ “ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ”

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ (ΑΠΟ 10/11)
ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ (ΑΠΟ 17/11)
ΑΝΔΡΕΑ ΜΠΟΥΡΖΟΥΚΟ & ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΟΛΙΤΗ(ΑΠΟ 1/12)

Από τη διαδήλωση αλληλεγγύης στις 2/12 στο Μοναστηράκι,
που συγκέντρωσε 10 χιλιάδες ανθρώπους

[...]Στο στόχαστρο βρίσκεται η έξεγερση του Δεκέμβρη του 2008, η πρόβα τζενεράλε της ταξικής αναμέτρησης η οποία είναι μπροστά μας. Προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τη νεολαία γιατί δεν μπορούν να την χειριστούν με “ειρηνικά” μέσα. Κανένα Μνημόνιο δεν τελειώνει και κανένα μέλλον δεν εμφανίζεται εκτός από την κόλαση της μαζικής ανεργίας και της φτηνής ανειδίκευτης ελαστικής εργασίας “για τους τυχερούς”.
Η νίκη του Ν. Ρωμανού θα είναι μια νίκη για ολόκληρο το κίνημα της νεολαίας.
Δεν θα είμαστε μια χαμένη γενιά γιατί δεν σκύβουμε το κεφάλι!

Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση της ΟΕΝ: http://konservokouti-oen.blogspot.gr/2014/12/blog-post.html